Afgelopen zondag gingen Pjotr en zijn vader varen in onze pas opgeknapte grote open sloep. Onze boot is ‘Pjotr Peroweh’ gedoopt, vernoemd naar de Russische Tsaar Peter de Grote. Deze boot is als ons tweede huis, waarmee we altijd proberen de vrijheid van het leven op te zoeken, en deze ook vaak vinden!

Deze zondag was weer een prachtige dag: het was windstil en de zon duwde de sluimerende bewolking weg. Het kabelpontje van Ouderkerk was weer in de vaart en de vele Amsterdammers fietsten weer langs de Amstel door Ouderkerk. Heerlijk weer om op het water te zijn.

Wij hadden onze hengels, visspullen en goede moed meegenomen. Een snoek hadden we op de Amstel nog nooit gevangen, maar eens moest het lukken! Op advies van Pjotr zochten we al snel de kleinere wateren op, en voeren langs de Portugees-Israelische begraafplaats, daterend denk ik uit de 15^e / 16^e eeuw. We voelden de spanning al oplopen. Hier worden de snoeken natuurlijk heel oud en z groot.

De motor werd uitgezet en we lieten ons meedrijven met de stroom langs de rustgevende en groene begraafplaats. En ja hoor, na vele worpen en het uitproberen van veel verschillend kunstaas hadden we beet. Een gigantisch monster beet in onze twister (=een enkele haak met een loodbal en een rubber visje). Pjotr raakte helemaal in spanning: wat nu riep hij? De snoek was goed aangeslagen en het gevecht werd aangegaan. De snoek dook weg en wij kregen hem niet te zien. Na een half uur drillen veranderde hij zijn taktiek en kwam naar boven, maar sprong wel 2 meter boven het water uit om de haak uit zijn mond te spugen. Ondertussen keek hij ons tweeen aan en zij: mij krijg je toch niet. Pa had dit wel eens vaker meegemaakt en wist deze ontsnappingstaktiek te voorkomen. Uiteindelijk was Pjotr toch sterker en de snoek kwam uitgeput boven naast de boot drijven. Pa kon met een natte doek de snoek zo uit het water tillen. Gelukkig konden we de haak eenvoudig uit de lip van de snoek halen, je moest alleen even oppassen voor die grote slachttanden. Even meten, wegen en een foto nemen, en de 1.20 meter lange mooie snoek kreeg weer haar vrijheid terug. Even bleef zij verdwaasd in het water liggen, en keek Pjotr bewonderend in de ogen, maar toen schoot zij als een pijl weer weg. Wat een avontuur kan je toch op het water beleven, vooral op dit soort mooie zondagen.

Robin & Pjotr, Sept 1997
uit de digitale Zandbak van Pjotr, http://www.witteveen.nl/pjotr, robin@witteveen.nl

Voor opmerkingen of vragen stuur een E-mail bericht naar robin@witteveen.nl,
of ga terug naar de digitale zandbak van mijn zoon Pjotr